Meny
Resava
Despot Stefan
Pravoslavlje
Despot Stefan
Opstina Despotovac se nalazi u istocnom delu Srbije, odnosno sa istocne strane Velike Morave i prostire se izmedju 43 stepeni i 57 minuta i 44 stepeni i 13 minuta severne geografske sirine, odnosno 21 stepen i 15 minuta i 21 stepen i 50 minuta od Grinica. Sediste Opstine je u Despotovcu.
U svom istocnom delu Opstina je brdsko planinskog karaktera oivicena vencima Kucajskih planina, dok je zapadni deo ravnicarskog karaktera i pogodan je za poljoprivrednu proizvodnju. Skoro celom duzinom teritorie Opstine protice reka Resava. Najniza apsolutna nadmorska visina iznosi 130 m, a najvisa 1.336 m. (Beljanica).
Despotovac se prvi put pominje 1381. godine kao selo Voinci u povelji darovnici kneza Lazara. Godine 1882. Milan Obrenovic donosi odluku da se selo zove Despotovac u znak secanja na despota Stefana Lazarevica i ukazom ga proglasava za varos. Prirodne lepote, brdsko planinski predeli, raznovrsnost flore i faune i recni tokovi, pruzaju dobre uslove za razvoj rekreativnog, ribolovnog i lovnog turizma.
Kraski sastav planine Beljanice uzrokovao je prisustvo mnogobrojnih vrtaca, jama, uvala i pecina. Najpoznatija je Resavska pecina. Pravi naziv joj je Divljakovacka pecina jer se nalazi na obodu istoimenog polja. Duga 2.830 metara,ali je za posetu uredjeno samo 800 metara.
Beljanica je jedna od najvecih krecnjackih planina istocne Srbije. Nalazi se izmedju sliva reke Mlave i Zagobicke kotline na severu i sliva reke Resave na jugu. Pruza se od zapada ka istoku u duzini od 24 km, sa prosecnom sirinom od oko 12 km. Zahvata povrsinu od 309 km², od cega 246 km² izrazit kraski reljef u krecnjacima.
Severni deo je visoravan sa mnogim vrtacama, uvalama i slepim dolinama (Busovata, Recke sa ponorom dubokim 150 m). Juzni deo je stenovit, krecnjacki greben Beljanica (1339 m), koji strmim odsekom pada u klisuru reke Cemernice, desne pritoke reke Resave. U grebenu su mnogobrojne pecine, od kojih je najveca Velika Atula (560 m). U podnozju grebena nalaze se Malo i Veliko vrelo, a u podnozju severnog oboda Vrelo Mlave kod Zagubice.
Beljanica je planina bogata vodom, podzemnim i povrsinskim tokovima. Narocito su interesantni povrsinski tokovi sa velikim brojem reka i potoka ponornica. Voda u svim tokovima je cista i moze se piti iz vodotoka. Beljanica je u speleoloskim krugovima veoma poznata kao izuzetno bogata speleoloskim objektima. Najpoznatija pecina je Resavska pećina, koja je uredjena za pojedinacne ili kolektivne posete i otvorena je tokom cele godine. Pored Resavske pecine postoji veliki broj pecina bogatih svim vrstama pecinskog nakita.
Pecine izuzetne lepote su Jelarce, Pionirska pecina, Vlaska pecina i Ivkov ponor, a narocito se izdvajaju Izvidjacka pecina, koja po vremenu nastanka i bogatstvu nakitom, ne zaostaje za Resavskom pecinom i Velika Atula, kao speleoloski objekat posebne vaznosti. Zapravo Velika Atula nije do kraja istrazena, a najnovija istrazivanja su dozvolila postojanje produzetka zapadnog kanala. U poslednjim istrazivanjima pecinske faune, otkrivene su posebne vrste nepigmentisanih stonoga, koje su za nauku nepoznata vrsta.
Lepotu planine Beljanice dopunjuju kanjoni reke Resave i Klocanice. Na visinama preko 700 m postoji veliki broj koliba u kojima zive mestani okolnih sela, koji prave sir izuzetnog kvaliteta. Vrsni deo planine cine pasnjaci. Sam vrh (1339 metara) je stenovit, zbog cije se beline, iznad padina prekrivenih bukovim i hrastovim sumama, pretpostavlja da je planina dobila ime. Na juznoj padini planine nalazi se vodopad Veliki buk. Mikroklima Beljanice je cista kontinentalna, tako da je zimi neophodna zimska oprema za motorna vozila.
Danas je:
Trenutno je:
