Meny
Resava
Despot Stefan
Pravoslavlje
Despot Stefan
Opstina Despotovac se nalazi u istocnom delu Srbije, odnosno sa istocne strane Velike Morave i prostire se izmedju 43 stepeni i 57 minuta i 44 stepeni i 13 minuta severne geografske sirine, odnosno 21 stepen i 15 minuta i 21 stepen i 50 minuta od Grinica. Sediste Opstine je u Despotovcu.
U svom istocnom delu Opstina je brdsko planinskog karaktera oivicena vencima Kucajskih planina, dok je zapadni deo ravnicarskog karaktera i pogodan je za poljoprivrednu proizvodnju. Skoro celom duzinom teritorie Opstine protice reka Resava. Najniza apsolutna nadmorska visina iznosi 130 m, a najvisa 1.336 m. (Beljanica).
Despotovac se prvi put pominje 1381. godine kao selo Voinci u povelji darovnici kneza Lazara. Godine 1882. Milan Obrenovic donosi odluku da se selo zove Despotovac u znak secanja na despota Stefana Lazarevica i ukazom ga proglasava za varos. Prirodne lepote, brdsko planinski predeli, raznovrsnost flore i faune i recni tokovi, pruzaju dobre uslove za razvoj rekreativnog, ribolovnog i lovnog turizma.
Kraski sastav planine Beljanice uzrokovao je prisustvo mnogobrojnih vrtaca, jama, uvala i pecina. Najpoznatija je Resavska pecina. Pravi naziv joj je Divljakovacka pecina jer se nalazi na obodu istoimenog polja. Duga 2.830 metara,ali je za posetu uredjeno samo 800 metara.
Njegova svetost arhiepiskop Pecki mitropolit Beogradsko - Karlovacki i patrijah Srpski gospodin Irinej (svesteno ime Miroslav Gavrilovic).
Rodjen je u selu Vidova, kod Cacka, 1930. godine od oca Zdravka i majke Milijane. Na krstenju dobio je ime Miroslav. U rodnom selu zavrsio je osnovnu skolu, a potom gimnaziju u Cacku. Po zavrsetku gimnazije upisao se i zavrsio Bogosloviju u Prizrenu, a zatim i Bogoslovski fakultet u Beogradu. Po zavrsenom fakultetu odlazi u vojsku. Kada zavrsio vojnirok i vratio se iz vojske ubrzo biva postavljen za suplenta (profesora) Prizrenske bogoslovije. Pre stupanja na duznost profesora oktobra meseca 1959. g u Manastiru Rakovica, od strane Njegove Svetosti Patrijarha Germana, prima monaski cin, dobivsi monasko ime Irinej.
Istoga meseca na dan Sv. Petke 27. oktobra 1959. g u crkvi Ruzica ispod Kalemegdana, biva rukopolozen u cin jeromonaha. Dok je kao profesor u Prizrenskoj bogosloviji sluzbovao biva upucen na postdiplomske studije u Atinu. 1969. g biva postavljen za upravnika Monaske skole u Manastiru Ostrog, odakle se pak vraca u Prizren i biva postavljen za rektora Prizrenske bogoslovije. Sa te duznosti 1974. g izabran je za vikarnog episkopa Njegove Svetosti Patrijarha Srpskog sa titulom episkopa moravickog. Godinu dana kasnije 1975. g izabran je za episkopa niskog gde se do danas nalazio.
Patrijarh Irinej je bio vredan delatnik kao Episkop niski. 1987. g pocela je izgradnja novog hilandarskog metoha, jer je stari koji se nalazio preko puta Saborne crkve srusen 1947. g. Po projektu Aleksandra Radovica na padinama Delijskog visa izgradjen je hram posvecen Svetom Savi prvom arhiepiskopu Srpskom i ocu nacije Srpske, a temelje hrama je osvetio episkop niski g.g. Irinej. Crkva Sv. Save je u mnogome inspirisana hilandarskim hramom (Milutinovom crkvom). Gradjena je kao trikonhosna bazilika sa centralnim kubetom koje nose pilastri. Iznad priprate se nalaze dva manja kubeta.
Danas je:
Trenutno je:
