Meny
Resava
Despot Stefan
Pravoslavlje
Despot Stefan
Opstina Despotovac se nalazi u istocnom delu Srbije, odnosno sa istocne strane Velike Morave i prostire se izmedju 43 stepeni i 57 minuta i 44 stepeni i 13 minuta severne geografske sirine, odnosno 21 stepen i 15 minuta i 21 stepen i 50 minuta od Grinica. Sediste Opstine je u Despotovcu.
U svom istocnom delu Opstina je brdsko planinskog karaktera oivicena vencima Kucajskih planina, dok je zapadni deo ravnicarskog karaktera i pogodan je za poljoprivrednu proizvodnju. Skoro celom duzinom teritorie Opstine protice reka Resava. Najniza apsolutna nadmorska visina iznosi 130 m, a najvisa 1.336 m. (Beljanica).
Despotovac se prvi put pominje 1381. godine kao selo Voinci u povelji darovnici kneza Lazara. Godine 1882. Milan Obrenovic donosi odluku da se selo zove Despotovac u znak secanja na despota Stefana Lazarevica i ukazom ga proglasava za varos. Prirodne lepote, brdsko planinski predeli, raznovrsnost flore i faune i recni tokovi, pruzaju dobre uslove za razvoj rekreativnog, ribolovnog i lovnog turizma.
Kraski sastav planine Beljanice uzrokovao je prisustvo mnogobrojnih vrtaca, jama, uvala i pecina. Najpoznatija je Resavska pecina. Pravi naziv joj je Divljakovacka pecina jer se nalazi na obodu istoimenog polja. Duga 2.830 metara,ali je za posetu uredjeno samo 800 metara.
Istorija pravoslavne crkve - Pravoslavna Crkva od Istoka, samim pojmom svoga imena ukazuje na pravo-slavnu, odnosno istocnu (=izvornu) Crkvu, koja od svoga postanja ispoveda pravu veru i izvorno ucenje, neprekidno povezano sa apostolskim predanjem i posvedoceno vekovnom liturgijskom praksom isvetootackim iskustvom Svete Crkve Hristove.
Zapravo, prvobitna pravila apostolske vere i potonje ucenje Svetih Otaca, vekovima potvrdjivano i razvijano sa potpunom saglasnoscu jedne Svete Saborne i Apostolske Crkve zauvek su, samo u Pravoslavlju, ostali osnovni i jedini kriterijum svake pravoslavne tradicije.
Svoju iskonski dogmatsku tradiciju i doktrinarno hriscansko ucenje, Pravoslavlje ukorenjuje na Istoku i u sustinskom i u istorijskom smislu,poistovecuje se sa svetootackim predanjem, tacnije sa uoblicavanjem celokupne bogoslovske, liturgijske i kanonske misli,odnosno svega onoga sto je zasnovano na temelju pravila apostolske vere i utvrdjeno na Velikim Vaseljenskim saborima Svete Hristove Crkve.
Zato se ovaj period drevnog apostolstva i crkveno-sabornog ucenja, uglavnom i uzima kao polaziste svakoj istorijskoj i buducoj evoluciji Pravoslavlja,kao jedina mera i nezamenjivi kriterijum pravoslavne vere i ucenja za sva hriscanska pokoljenja i sva vremena. Pravoslavlje je oduvek tezilo da ocuva veru,ucenje i duhovnost prvobitne Crkve, sto su i do danas sacuvale sve Pravoslavne Istocne Crkve.
U vreme Velikog Raskola izmedju Rima i Konstantinopolja, istocna Pravoslavna Crkva prostirala se sirom Srednjeg Istoka, Balkana i Rusije sa sredistem u Konstantinopolju koji je takodje bio poznat kao "Novi Rim". Istorijske prilike su velikim delom uticale na promenu strukture Pravoslavne Crkve ali jos i danas najveci deo pravoslavnih zivi u istim geografskim prostorima. Misionarska aktivnost u Aziji i emigracija na zapadu ucinili su da se uticaj Pravoslalja prosirio sirom sveta. Danas je Pravoslavna Crkva prisutna gotovo svuda u svetu i neprestano svedoci apostolsko i otacko predanje svim narodima sveta.
Pravoslavna Crkva je poznata po svom razvijenom MONASTVU. Neprekinuto monasko predanje pravoslavne Crkve vuce svoje poreklo iz egipatskih pustinjskih Manastira u 3. i 4 - tom. veku. Uskoro se monastvo prosirilo sirom mediteranskog basena i Evrope: u Palestini, Kapadokiji, Grckoj, Srbiji, Galiji, Irskoj, Italiji i slovenskim zemljama. Monastvo je oduvek bilo na braniku Pravoslavlja i napravilo je trajan uticaj na celokupnu pravoslavnu duhovnost.
Danas Pravoslavna Crkva predstavlja neprocenjivu riznicu bogatog liturgijskog predanja koje potice iz najranijih perioda hriscanstva. Osecaj svestene lepote i velicanstva u pravoslavnoj Bozanskoj Liturgiji stvara ziv i snazan osecaj prisustvu neba na zemlji. Pravoslavna crkvena umetnost i muzika imaju znacajnu funkcionalnu ulogu u pravoslavnom zivotu i omogucavaju cak i telesnim culima da osete duhovnu velicinu Bozjih tajni.
Pravoslavne ikone nisu samo prekrasna umetnicka dela koja imaju izvesnu estetsku i poucnu funkciju. One su pre svega sredstvo pomocu kojih opitno dozivljavamo realnost Carstva nebeskog na zemlji. Svestene ikone kriju neiscrpne dubine tajne Hristovog ovaplocenja za ciju su odbranu hiljade mucenika zrtvovale svoje zivote.
Danas je:
Trenutno je:
